Vliegtuigongeluk

Paul Guldenaar en zijn gezin waren op 12 maart 1947 in de tuin van hun woning in Meester Cornelis toen zij een vliegtuig zagen. Paul zei: “In dat vliegtuig zit mijn broer Louis op weg naar Bandoeng”. Kort daarna stortte het vliegtuig neer.
Louis Guldenaar was vanuit Bandoeng naar Djakarta gekomen om zijn zoon Duncan, die ziek was op te zoeken. Louis wilde niet dat zijn vrouw mee op reis zou gaan naar Djakarta; hij had daar geen goed gevoel bij. Het Dakota toestel was op 12 maart om 9.00 uur opgestegen voor een vlucht die naar verwachting een half uur zou duren. Het vliegtuig was een Dakota nummer 972 met de letters VH-R.E.Z van het 19th squadron. In het vliegtuig zaten 2 bemanningsleden en 24 passagiers. In de Nieuwe Courant van 17 maart 1947 staat dat vanuit “Republikeinse zijde” werd gemeld dat het vermiste toestel terug gevonden zou zijn bij Tjiandoer. Dit bericht bleek later onjuist te zijn.
Op 3 april meldt het Algemeen Indisch Dagblad dat een patrouille van de Tentara Republik Indonesia (Indonesisch Republikeins Leger) met medewerkers van het Rode Kruis op onderzoek zouden gaan. Vanuit Nederlandse kant werd daarop gereageerd dat voor dit opsporingswerk in moeilijk begaanbaar terrein getraind personeel nodig is en dat medewerkers van het Rode Kuis niet aan deze eisen voldoen. Op 8 april wordt in de Nederlandse Dagbladpers vermeld dat het vliegtuig is gevonden. Het vliegtuig was tegen de noordelijke helling van het Burangrang gebergte gevlogen. Dit gebergte ligt wat ten noorden van Bandoeng. Het Algemeen Indisch Dagblad van 17 april 1947 vermeldt dat uit onderzoek is gebleken dat de oorzaak voor de ramp geen technische storing was maar het slechte weer met sterke wisselende windkracht.
Op 11 april werd op de plaats waar het vliegtuig neerstortte een eredienst gehouden en een eenvoudig graf ingericht. De namen van de bemanning en de passagiers waren op een aluminium plaat gegraveerd en het graf werd afgedekt met granietblokken. Later werd een verzamelgraf ingericht op begraafplaats Menteng Pulo in Jakarta.

Algemeen Indisch Dagblad 12 april 1947.